پیش بینی روزنامه شرق: دولت رئیسی چاره ای جز یاری خواستن از اصلاح طلبان ندارد/ این برای اصولگرایان یعنی کابوس
تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۲۰۰۰۹
شاید به همین دلیل است که معترضان بدون هیچ برنامه از پیش تعیین‌شده‌ای به این دولت نمی‌پردازند. همین امر موجب شده دولت سیزدهم و حامیان و کارگزارانش این را نشانگر مقبولیت و موفقیت خود قلمداد کنند. این بودن در عین نبودن، فرصت خوبی در اختیار دولت سیزدهم قرار داده است تا هر زمان به هر سمت یا جریانی گرایش پیدا کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما اینک مسئله دولت رئیسی این نیست؛ مسئله ابراز بودن و مهم‌تر از آن کسب هویت است. هویتی که نشانگر دولت و وزرایش باشد. اگر بپذیریم همه جریان‌های موجود سیاسی حتی معترضان در رؤیای بازسازی جامعه سیاسی کشورند، ناگزیریم تمایز میان آنان را عیان کنیم؛ چراکه آنان هریک روشی را برای بازسازی جامعه سیاسی با اتکا بر نظریات سیاسی به کار خواهند بست. رادیکال‌ها ضرورتا چپ‌گرا نیستند اما خواهان تغییرات حداکثری‌اند. معمولا رادیکال‌ها آرمان‌گرا هستند؛ ویژگی‌ای که در میان معترضان خیابانی 1401 دیده نمی‌شود. آنان نه‌تنها آرمان‌گرا نیستند، بلکه به‌نوعی آرمان‌گریز و در مواردی آرمان‌ستیزند. رادیکال‌ها انتزاعی می‌اندیشند و خیال‌پردازند اما در نتیجه‌گیری خود منطقی هستند.
معترضان کنونی خیال‌پرداز نیستند و دست بر قضا انتزاعی هم فکر نمی‌کنند و به معنای واقعی کلمه، خواهان یک زندگی مطلوب به سبک خود و به دور از هرگونه انتزاع هستند. جامعه‌ای که رادیکال‌ها خواهند ساخت، فعلا وجود ندارد. جامعه آنان از دل شکست جامعه کنونی بیرون خواهد آمد. جهان آنان به‌شدت با وضع موجود مغایرت دارد. این مغایرت همان چیزی است که معترضان بر آن تأکید دارند. آنچه پاشنه آشیل معترضان است، «نه»گفتن به همه ارزش‌های گذشته ملی و دینی است. آنکه در سیاست دست به انکار می‌زند، انکار خواهد شد و آنکه انکار شده، منزوی و مستعد دستکاری از جریان‌های سیاسی بیرون خواهد بود. محافظه‌کاران از آن‌رو در وضعیت موجود منفعل‌اند که اساس تفکرشان سنت‌های جامعه است، نه بینش به‌روز .
محافظه‌کاران که باید آنان را به‌مثابه اصولگرایان دانست، نه آگاهانه بلکه به شیوه‌ای سنتی آموخته‌اند همچون نظریه‌پردازان محافظه‌کار بیندیشند. محافظه‌کارِ عاقل معتقد نیست که این دنیا بهترین دنیای ممکن است، او اعتقاد دارد بهترین راهنما برای تغییر و تعدیل مشکلات سیاسی معاصر آگاهی به تجربیات گذشتگان و اطاعت از سنت‌هایی است که از آزمون سربلند بیرون آمده‌اند. محافظه‌کاران (اصولگرایان) به سهولت اسیر گذشته خواهند شد و بینش آنان از آینده در چنبره تجربیات گذشته گرفتار خواهد بود. اصلاح‌طلبان به «اصالت عمل» معتقدند.
انسان سیاسی عمل‌گرا، اصلاح‌طلب است منتها از نوع گام به گام آن. اصلاح‌طلبان باور دارند راه درست، حک و اصلاح نظام سیاسی است و نه تفحص مدام در اطراف آن. با این وصف، «اگر چرخ‌ها ناله می‌کنند به آنها باید روغن زد ولی نباید اصول ساختمانی آنها را مورد بررسی قرار داد». آنچه اینک ما در جامعه شاهد آن هستیم، منازعه‌ای است که بین جریان‌های سیاسی رسمی موجود و جریان‌های غیررسمی شکل گرفته است. هریک از این جریان‌ها نافی دیگری‌اند. رادیکال‌ها همچون اصلاح‌طلبان درصدد تغییرند اما از نوع و روش خودشان؛ روشی با تغییرات حداکثری که مغایر با سیاست‌های گام به گام است. رادیکال‌ها اصلاح‌طلبان را خطر بالقوه خود می‌دانند، چون روش آنان نیز بر تغییر استوار است و اصلاح‌طلبان با این روش رقیب جدی برای رادیکال‌ها هستند و اگر صدای رادیکال‌ها امروز بلندتر است صرفا به دلیل جمعیت جوانی است که پا به عرصه سیاست گذاشته است. اما اقناع کسانی که فضای رادیکال را تجربه کرده باشند برای رادیکال‌ها دشوار خواهد بود. از سوی دیگر اصلاح‌طلبان در فضای بازتر می‌توانند از اصلاح‌طلبی گام به گام به سمت اصلاح‌طلبی رادیکال گام بردارند. در چنین وضعیتی آنان ابتکار عمل را از دست رقیبان خود خواهند گرفت.
محافظه‌کاران (اصولگرایان) در باورهای خود متعصب‌تر هستند، به همین دلیل نوک پیکان حمله آنان به سمت رادیکال‌ها قرار دارد. پیروزی رادیکال‌ها در منزوی‌کردن اصلاح‌طلبان است. محافظه‌کاران با باورهای راسخ خود می‌توانند در مقابل رادیکال‌ها جامعه را دوقطبی کنند و این مطلوب معترضان است؛ چراکه آنان پیشنهادهای تازه‌تری برای جامعه دارند که موفقیت آنان را تضمین خواهد کرد. مهم‌تر اینکه مقابله این دو جریان تندرو، اصلاح‌طلبان را بیش از پیش منزوی خواهد کرد. این تندروها در یک چیز اتفاق‌نظر دارند و آن چیزی نیست جز حذف اصلاح‌طلبان. در این هنگامه جایگاه دولت سیزدهم نامتعین است. دولت رئیسی با بحران هویتی روبه‌رو است.
دولتی سوپرمحافظه‌کار که آمده بود تا قوانین و سنت‌هایی را محقق کند که دولت‌های گذشته از زیر بار عواقب آن شانه خالی کرده بودند، یکباره در شرایطی قرار گرفته است که دست به هر کاری می‌زند، بحران‌زاست. اگرچه بسیاری در ابتدای امر بر این باور بودند که حتی دولت و مجلسی یکدست بدون رأی حداکثری در اوج توافق‌ها هم کاری از پیش نخواهند برد. با وجود این، کسی انتظار این‌همه انفعال از دولت سیزدهم را نداشت. اغراق نیست اگر بگوییم این دولت ناگزیر است به سمت اصلاح‌طلبان برگردد و دست یاری به‌سوی آنان دراز کند. این همان چیزی است که هیچ‌یک از اصولگرایان حتی در کابوس‌های شبانه خود نمی‌دیدند.
23302
کد خبر 1702239منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سیدابراهیم رئیسی اصلاح طلبان محافظه کاران دولت سیزدهم اصلاح طلبان رادیکال ها محافظه کار جریان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۲۰۰۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوش مصنوعی جهت‌گیری سیاسی افراد را از روی چهره تشخیص می‌دهد
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینرینگ، از آنجایی که هوش مصنوعی با سرعتی طوفانی بر عصر دیجیتال تسلط یافته است، تعیین مزایا و معایب این فناوری چالش برانگیزتر شده است. این امر، تعیین استاندارد‌ها و سیاست‌های تنظیم فناوری را برای دولت‌های سراسر جهان دشوارتر کرده است.
اکنون، مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشکده تحصیلات تکمیلی بازرگانی دانشگاه استنفورد انجام شده است به بررسی تأثیرات هوش مصنوعی بر تشخیص جهت‌گیری سیاسی افراد می‌پردازد. در این مطالعه نشان داده شده است که جهت‌گیری سیاسی می‌تواند توسط انسان یا هوش مصنوعی و با استفاده از تصاویر چهره افراد پیش‌بینی شود، حتی زمانی که عواملی مانند سن، جنسیت و نژاد در نظر گرفته شده باشند.
کشف ارتباط میان تمایلات سیاسی و ویژگی‌های چهره
پژوهشگران پاسخ‌های ۵۹۱ نفر از شرکت‌کنندگانی که پرسش‌نامه‌های سیاسی را پر کرده‌اند، مورد بررسی قرار دادند. آنها همچنین اسکن صورت افراد را توسط الگوریتم هوش مصنوعی و ارزیابی‌کننده‌های انسان بررسی و ارتباط بین مورفولوژی چهره و ایدئولوژی سیاسی را پیدا کردند.
این مطالعه همچنین ۳۴۰۱ سیاستمدار از ایالات متحده، بریتانیا و کانادا را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
به نظر می‌رسد هوش مصنوعی با ضریب همبستگی (r) برابر با ۰.۲۲ و انسان‌ها با ضریب همبستگی ۰.۲۱، می‌توانند به درستی جهت‌گیری سیاسی را پیش‌بینی کنند.
این دقت پیش‌بینی قابل توجه است، زیرا مقیاس جهت‌گیری سیاسی دارای سطح بالایی از همسانی داخلی (α کرونباخ = ۰.۹۴) بوده و با حذف همبستگی با متغیر‌های جمعیت‌شناختی مانند سن، جنسیت و نژاد تنظیم شده است.
نتایج نشان داد که توانایی فناوری تشخیص چهره برای پیش‌بینی جهت‌گیری سیاسی به طور مشابه با روش‌های پیش‌بینی موجود قابلیت پیش‌بینی را دارد.
نویسندگان تاکید کردند: این نشان دهنده ارتباط بین تمایلات سیاسی و ویژگی‌های ذاتی چهره است که تا حد زیادی خارج از کنترل فرد است.
بر اساس این مطالعه، دقت پیش‌بینی الگوریتم با ضریب همبستگی ۰.۳۱ بیشتر شد. این نشان داد که در نظر گرفتن متغیر‌های جمعیت شناختی با ویژگی‌های چهره می‌تواند به طور قابل توجهی توانایی‌های پیش بینی الگوریتم را بهبود بخشد.
در هنگام پیش‌بینی، این مطالعه ادعا کرده است که لیبرال‌ها دارای چهره‌های کوچک‌تر و ویژگی‌های متحرک به سمت پایین هستند، در حالی که محافظه‌کاران ویژگی‌های چهره متضادی را نشان می‌دهند.
قابلیت پیش بینی جهت گیری سیاسی از تصاویر استاندارد شده پیامد‌های مهمی برای حفظ حریم خصوصی، تنظیم فناوری تشخیص چهره و درک منشاء و پیامد‌های جهت گیری سیاسی دارد.
هوش مصنوعی جهت‌گیری سیاسی را از تصاویر چهره خنثی تشخیص می‌دهد
اکنون، این فناوری می‌تواند جهت گیری سیاسی افراد را فقط از روی تصاویر چهره خنثی آنها و علیرغم در نظر گرفتن عوامل جمعیتی مانند سن، جنسیت و قومیت تشخیص دهد.
این یافته‌ها منعکس‌کننده پیامد‌های سیاسی نظارت بیومتریک است که از الگوریتم‌های هوش مصنوعی استفاده می‌کند و تهدید جدیدی برای حریم خصوصی و استقلال سیاسی در عصر دیجیتال است.
محققان با تاکید بر نیاز فوری به مقابله با چالش‌های عصر دیجیتال، اظهار داشتند: یافته‌های ما بر ضرورت تشخیص و رسیدگی به خطرات احتمالی فناوری تشخیص چهره برای حریم خصوصی شخصی برای محققان، مردم و سیاست‌گذاران تاکید می‌کند.
این مطالعه در مجله امریکن سایکولوژیست منتشر شده است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان به‌مثابه یک انتحار اجتماعی است»